Ο Ασπροπόταμος, είναι ο γνωστός μας ποταμός Αχελώος, ο οποίος κάπου εδώ ξεκινά την μεγάλη πορεία προς τις αιτωλοακαρνανικές ακτές όπου και χύνεται στη θάλασσα του Ιονίου Πελάγους. 

Το όνομα Ασπροπόταμος, ίσως το πήρε από την αφρισμένη εικόνα του ποταμού κατά τους ανοιξιάτικους μήνες όταν λιώνουν τα χιόνια, είτε από το λευκό χρώμα των χαλικιών στις όχθες του.

Η διαδρομή προς τον Ασπροπόταμο, ξεκινά αφού αφήσουμε πίσω μας τα τουριστικά χωριά των ορεινών Τρικάλων, την Ελάτη, το Περτούλι και το Νεραϊδοχώρι.

Εδώ κάπου, αρχίζουν να γεννώνται ερωτήματα για το πώς ήταν δυνατόν να μένουν εδώ άνθρωποι σε εποχές που ούτε δρόμοι υπήρχαν, ούτε άλλες δυνατότητες επικοινωνίας. Η αίσθηση της αποκοπής από τον κόσμο, τον καθημερινό τρόπο ζωής με τα προβλήματα του και από την άλλη η απόλυτη ένωση με τη φύση, συνθέτουν συναισθήματα που δύσκολα περιγράφονται, αλλά αβίαστα βιώνονται με την επίσκεψη στην περιοχή.

Τα οκτώ χωριά, πρώην κοινότητες τα οποία απαρτίζουν την πρώην Κοινότητα Ασπροποτάμου είναι το Χαλίκι, η Ανθούσα, το Κατάφυτο, το Στεφάνι, η Κρανιά, η πρωτεύουσα  Καλλιρρόη, η Πολυθέα και η  Αγία Παρασκευή.

Συνολικά όμως η περιοχή της Ασπροποτάμου έχει περισσότερα από 60 χωριά! Τα περισσότερα από αυτά είναι ερημωμένα κατά τη διάρκεια του χρόνου και ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες, όταν οι συνθήκες διαβιώσης γίνονται δύσκολες εξαιτίας των καιρικών συνθηκών.

Τα περισσότερα από τα χωριά είχαν βλάχους κατοίκους οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εκεί μετά την επικράτηση των Οθωμανών κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.

Το βορειότερο χωριό είναι το Χαλίκι, σχεδόν κοντά στο Μέτσοβο! Πιο ψηλά από το Χαλίκι, σε υψόμετρο σχεδόν 2.000μ. βρίσκεται η Βρίγγα, δρακόλιμνη της Πίνδου. Κάπου εδώ ξεκινά δειλά δειλά ο Αχελώος!

Λίγα χιλιόμετρα από το Χαλίκι, συναντούμε την Ανθούσα παραδοσιακό βλάχικο οικισμό, από τους σημαντικότερους της περιοχής με παράδοση στην αργυροχρυσοχοϊα. Στην Ανθούσα λόγω της κήρυξης του οικισμού ως παραδοσιακού, ευτυχώς έχουν διασωθεί τα περισσότερα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής της κληρονομιάς, η οποία έχει πολλές ομοιότητες με αυτήν της Ηπείρου.

Κατηφορίζοντας προς τα χαμηλότερα χωριά του Ασπροποτάμου και συγκεκριμένα έξω από τα Δολιανά, βρισκόμαστε μπροστά στο σημαντικότερο μνημείο της περιοχής και μοναδικό στο είδος του στον ελληνικό χώρο. Αναφερόμαστε στη Μονή Τιμίου Σταυρού Δολιανών, ένα κυριολεκτικά αρχιτεκτονικό κόσμημα. Ό,τι έχει απομείνει από τη Μονή η οποία χτίστηκε περίπου το 1750 και καταστράφηκε στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι το εντυπωσιακό καθολικό με τους 13 τρούλους! Η εκκλησία είναι σκεπασμένη με ντόπια πλάκα, ενώ στους εξωτερικούς τοίχους θα δείτε λαξεμένες διάφορες παραστάσεις.

Στον Ασπροπόταμο θα επανέλθουμε.. άλλωστε έχει τόσα να δείξει, ώστε να χρειάζονται πολλά αφιερώματα. Με δύο λόγια, από αυτές τις γραμμές δώσαμε ένα μικρό στίγμα για τι θα συναντήσετε.. ελπίζουμε να σας πείσαμε ότι αξίζει να φύγετε παρέα με ένα καλό χάρτη για εκείνα τα μέρη!